Ruskim parama plaćeno četnicima da dođu iz Srbije u Crnu Goru i sruše vlast

U pripremi pokušaja državnog udara na dan parlamentarnih izbora u Crnoj Gori 16. oktobra 2016. godine, kako tvrdi Specijalno državno tužilaštvo (SDT), postojalo je nekoliko grupa i linija djelovanja, koje su slijedile kriminalni plan organizatora iz Rusije.

Tužilaštvo u žalbi na prvostepenu, oslobađajuću presudu, pojašnjava da su članovi tih grupa, nezavisno jedni od drugih, dolazili u Crnu Goru i da su 15. oktobra, dan pred izbore, bili na području Manastira Ostrog.

Njima je, tvrdi SDT, svjedok saradnik Saša Sinđelić prenosio podatke i uputstva od organizatora kriminalne grupe Eduarda Šišmakova i Vladimira Popova.

O tome svjedoče brojne fotografije, koje je SDT prikupio mjerama tajnog nadzora, a nakon što je svjedok Mirko Paja Velimirović 12. oktobra, sam došao u policiju u  Podgorici gdje je odlučio da otkrije kriminalni plan.

Na dan izbora, po nalogu tadašnjeg glavnog specijalnog tužioca Milivoja Katnića, uhapšeni su pripadnici „šabačke grupe“.

Pet mjeseci kasnije, petorica su sklopila sa tužilaštvom sporazume o priznanju krivice, koje je potvrdio tada i Viši sud u Podgorici.

„To jasno upućuje na zaključak da sud kod njih nije utvrdio bilo kakve mane u dokazima“, navodi se u žalbi SDT.

SDT naglašava da su Šišmakov i Popov smislili i organizovali kriminalni plan kako bi spriječili pridruživanje Crne Gore NATO alijansi.

Kako bi se pripremio pokušaj državnog udara, Šišmakov se prvi put sastao sa svjedokom saradnikom Sašom Sinđelićem, 27. septembra 2016. godine u Moskvi, gdje je srpski državljanin ušao van regularnih graničnih kontrola.

Sinđelić se potom za manje od 24 sata vratio u Beograd.

Na sastanku, kako se navodi u žalbi, Šišmakov je pojasnio Sinđeliću da postoje dvije linije djelovanja - jedna preko lidera DF-a, a druga „kroz specijalce odnosno komandose“, koji su imali zadatak da na dan izbora uđu u Crnu Goru, a potom u kampu na Zlatici napadnu pripadnike Specijalne antiterorističke jedinice Uprave policije.

SDT navodi da je Šišmakov angažovao i Mirka Paja Velimiroviča za nabavku 50 pušaka i druge interventne opreme, bodljikave žice ...

Agent ruskog GRU je od 1. oktobra 2016. godine, navodi SDT, boravio u Beogradu gdje se svakih dva - tri dana sastajao sa Sinđelićem na Kalemegdanu, području Smedereva ...

Neke tajne susrete snimila je i srpska Bezbjednosno informativna agencija (BIA), ali tek nakon 13. oktobra kada je otkriveno da se sprema nasilje.

 

ŠIŠMAKOV OBEZBIJEDIO I NOVAC

 

Kako bi realizovao kriminalni plan, piše u žalbi SDT, okrivljeni Šišmakov je obezbijedio i novac.

Prilikom hapšenja Saše Sinđelića, srpska policija je je kod njega našla i oduzela 125.500 eura. To je bio samo dio novca, jer je Sinđelić tvrdio da mu je Šišmakov u šest navrata u Srbiji dao 200.000 za kupovinu oružja, municije, opreme, plaćanje ljudi za odlazak u Crnu Goru ...

„Navedeno je dokazano i činjenicom da su tri novčanice od po 100 eura, zajedno sa 10.000 dolara, a koje se prema izjašnjenju državnog organa Sjedinjenih Američkih Država (SAD), od 2014. godine nalaze u posjedu Sber banke u Rusiji“, piše u žalbi i dodaje da je Velimirović naveo da je od Sinđelića dobio 30.000 eura kako bi nabavio oružje u municiju.

Okrivljeni Dragan Maksić priznao je da je novac za boravak u Crnoj Gori dobio od Velimirovića.

Milić i Hristić     Foto: Savo Prelević

Da su od „ruskog novca“ plaćani ljudi, tvrdi SDT, vidi se i iz poruke okrivljene Branke Milić koja je u jednoj SMS poruci „braći četnicima“ napisala da ih poziva da idu u Crnu Goru, ali i naglasila da će im „put biti plaćen“.

Da je Šišmakov planirao nasilne proteste u Crnoj Gori u oktobru 2016. godine, navodi SDT u žalbi, vidi se i iz komunikacije bivšeg generala srpske Žandarmerije Bratislava Dikića sa izvjesnim Ivanom Milbridžom.

Dikić, piše u žalbi SDT, pojašnjava Milbridžu da će izbiti „karambol u Crnoj Gori 16. oktobra“.

SDT smatra da je odbrana Dikića tokom istrage, i kasnije na glavnom poretresu, umnogome  protivrječna.

On je u više navrata mijenjao odbranu, od potpunog negiranja, pa do odbrane “da ne spori izvršenje radnji krivičnog djela”.

SDT smatra, pojašnjavaju na osnovu dokaza u žalbi, da je Dikić mnogo prije oktobra 2016. godine postao član kriminalne organizacije i da je sa svjedokom saradnikom imao tri sastanaka u Nišu.  

„Dikić ne spori da je postao član kriminalne organizacije, a takvi navodi su podržani iskazom svjedoka saradnika, materijalnim dokazima i listinzima komunikacija“, piše u žalbi.

 

FOTOGRAFIJE NIJESU TURISTIČKE

 

Dikić je imao zadatak, navodi Specijalno tužilaštvo, da izviđa teren oko Skupštine i zgrade Vlade Crne Gore i da fotografije i google mape tih državnih institucija sigurno nije „pravio turistički“.

Tužilaštvo je predstavilo i dokaze prikupljene vještačenjem Dikićevog telefona, a tokom kojeg je utvrđeno da je bivši general srpske Žandarmerije izučavao proteste Demokratskog fronta ispred Skupštine Crne Gore tokom 2015. godine.

„Nesporno je utvrđeno da je Dikić prelistavao 27 od 34 fotografije, na kojima su prikazani sukobi demonstranata i policije iz oktobra 2015. godine“, piše u žalbi.

Dikić   Foto: Libertas Press/Savo Prelević

SDT navodi da te radnje “zasigurno ne bi preduzimala osoba koja nije imala saznanje da će protesti na dan izbora 2016. godine biti nasilni i koja nije znala da će doći do sukoba, a posebno ako se uzme u obzir Dikićevo veliko policijsko iskustvo u operacijama dok je bio pripadnik jedne od najelitnijih jedinica u Srbiji.

U ponovljenom postupku, presudom Višeg suda su prošle godine oslobođeni ruski državljani Eduard Šišmakov i Vladimir Popov, optuženi za organizaciju i finansiranje terorističkog pokušaja nasilne promjene vlasti na parlamentarnim izborima u Crnoj Gori u oktobru 2016. godina.

Presudom su oslobođeni i lideri tadašnjeg Demokratskog fronta, aktuelni predsjednik Skupštine Andrija Mandić, poslanik Milan Knežević, Mandićev vozač Mihailo Čađenović i penzionisani general srpske Žandarmerije Bratislav Dikić.

Krivica nije dokazana ni za sedam srpskih državljana Predraga Bogićevića, Nemanju Ristića, Srboljuba Đorđevića, Kristinu Hristić, Branku Milić, Milana Dušića i Dragana Maksića, koji su uhapšeni 16. oktobra 2016. godine, na dan izbora, zbog optužbi da im je bio zadatak da izazovu nerede ispred Skupštine.

U ovom predmetu pravosnažno su do sada osuđena samo petorica, koja su još u prvih mjesecima nakon hapšenja, odnosno u martu 2017. godine, zaključila sporazume o priznanju krivice i pristala da budu osuđena na po pet mjeseci zatvora.

Prvostepenom presudom, svi optuženi u predmetu „državni udar“ su u maju 2019. godine, odlukom vijeća Višeg suda kojim je predsjedavala sutkinja Suzana Mugoša, bili osuđeni na višegodišnje kazne zatvora.